A cidadanía galega ten que asumir o custo da ineficacia da Xunta na explotación mineira do Monte Neme
Fenda no perímetro de seguridade recén instalado pola Consellería de Industria |
A entrada ao complexo mineiro da canteira de áridos ten uns 200 metros sen nengunha clase de protección |
As balsas mineiras son un perigo constante no Monte Neme |
A maiores, ademáis, está o plan de restauración aprobado pola Xunta que non remata de levarse a cabo e que cuantificouse nuns 794.000 euros, o que fai que a cifra total, sumando todos os conceptos, supere ampliamente o millón de euros, custo que todo indica que terá que ser finalmente asumido pola cidadanía galega pola falta de control administrativo no Monte Neme.
A ANTIGA MINA DE WOLFRAMIO, UN FACTOR DE RISCO A TER EN CONTA
Doutra banda hai que lembrar, tal e como veñen alertando dende hai anos a Asociación Salvemos Cabana e outras entidades, que a problemática xerada pola minería a gran escala no Monte Neme non só se circunscribe á zona da canteira de áridos explotada por Leitosa, senón que segue plenamente vixente na antiga explotación metalífera de wolframio e estaño, minerais cuxa explotación comenzou cara 1915.
Cembas na antiga mina de wolframio e estaño do Monte Neme |
(*) Tendo en conta a zona de canteira e a antiga mina de wolframio/estaño en todo o complexo existen 4 balsas permanentes de grandes dimensións e 3 de carácter estacional.
MINERÍA RESPONSABLE? MINERÍA SOSTIBLE?
A actual situación do Monte Neme deixa en evidencia que a falta de control das administracións sobre os proxectos industriais pode derivar en situacións indesexadas a nivel de saúde pública para as persoas e o medio ambiente. Por todo iso, resulta lamentable que teña que ser a sociedade civil a que exerza a tarefa de fiscalización que en ocasións os representantes políticos, por inoperancia ou descoñecemento da función para a que foron elixidos, non son capaces de levar a cabo.
Dende esta perspectiva falar de termos como "minería responsable" ou "minería sostible" tendo en conta situacións ambientais coma as orixinadas pola actividad extractiva no Monte Neme, a mina de cobre de Touro ou as louseiras de Valdeorras, non deixan de ser unha falacia e unha quimera inalcanzable que o único que encerra, verdadeiramente, é a privatización (e maximización) do beneficio privado á conta da socialización das perdas.
(1.3.2020)